Versão em português 中文版本 日本語版
Polish version La version française Versione italiana
Русская версия English version Deutsch Version

Artykuł O mieście Kobryń: duchowny kultura

Produkcja i раместви

Адным з iўніх заняткаў насельніцтва Кобрыншчыны byў вираб ськур. Кліматычныя ўмови вымагалі цеплай вопраткі і абутку, што сприяла распаўсюджванню гетага produkcja. Паводле статистичних звестак, u 1863 r. u Кобрынскім павеце сяляне і мяшчане штогод викаристоўвалі i 50 tys. вираблених ськур. Выраблялі іх 2 спосабамі. U першим випадку размочания skóra залілі - апускалі ў вадзяни rozczyn гашанай вапни ці пасыпалі сухім попелам, затим саскрабалі poўсць tępy дугападобним нажом з дзвюма ручкамі ці касой, чысцілі мяздру і потим мялі. Пры другім спосабе викаристоўвалі хлебнає квашенне skóra.

Na Палессі былі развіты адиходния produkcja, u т.л. і адиход na нарихтоўку і сплаў las. Pas материялах Брэсцка-Кобрынскай эканоміі za 1780-1783 гг. лесаматерияли(бэлькі, клепкі, дошкі), a таксама паташ u значнай колькасці дастаўляліся pas muchaўци, Заходнім Bug і Вісле ў Gdańsk і Крулявец.

Ważny byў таксама возніцкі produkcja. Ładunek перавозілі lato і зімой, але часцей зімой saniowy droga. Рамізнікі Кобрынскага павета былі вядоми ў Палескім рэгіене і za яго межамі.

Архіўния дакументи сведчаць, што i адкрицця Брэсцка-Смаленскай чыгункі сяляне Кобрынскага павета ў зімовы wolny godzina накіроўваліся цэлымі чародамі ў r. Пінск і, нагрузіўшися tam бочкамі з ogród ці титунем, транспартавалі іх u Брэст(Берасце). Кожны рамізнік za перавозку 50 пудоў na 120 wiorstaў з Пінска i Брэста атрымліваў 4,5 - 5 руб.

Komentarz